Nomina et circumscriptiones geographicae

1. Nomina
• [Vallier 1891]3031:
C[artusia] Antwerpiae.
C[artusia] Antwerpiensis.

• [De Grauwe 1985a]253:
Cartusia Antverpiensis.
domus Antverpiae.
domus Antverpiae secunda.

• [Delvaux & De Grauwe 1993b]731:
1625: nova plantatio Antverpiae.
1626, mei: nova Plantatio in civitate Antverpiensi.
1627, 31 maart: convent vande chartroysen binnen deser stadt (Antwerpen).
1627, 16 april: nieuwe plantagie van d'ordre vande chartroysen binnen Antwerpen.
1627, 8 november: nieuwen convente vande chartroysen binnen Antwerpen.
1628, 23 februari: niewen godshuyse vanden chartroisen alhier.
1630: nova plantatio Antverpiensis.
1633, 8 juni: godshuyse vande chartroysen binnen dese stadt.
1635, 13 maart: clooster van de chartroisen binnen Antwerpen.
1636, 2 augustus: nova Cartusia Antverpiensis.
1640, 13 juni: de chartroisen tot Antwerpen.
1650, 3 februari: clooster der chartroisen binnen Antwerpen.
1654, 3 september: Patres religiosi Carthusiani Antverpienses.
1702: domus Antverpiensis.
1711, 5 december: clooster vande chartroosen binnen Antwerpen.
1780, 3 augustus: Cartusia Antverpiensis Sanctae Sophiae.
1783: couvent supprimé des Chartreux à Anvers.

• [De Grauwe 2005o]244:
domus Antwerpiae.
1625: nova plantatio Antverpiae.
1627: nieuwe plantagie van d'ordre vande chartroysen binnen Antwerpen.
1635: clooster van de chartroisen binnen Antwerpen.
1654: Patres religiosi Carthusiani Antverpienses.
1780: Cartusia Antverpiensis Sanctae Sophiae.
1783: couvent supprimé des Chartreux à Anvers.

2. Circumscriptiones geographicae
• Ecclesia
Bisdom Antwerpen.

• Ordo2
Provincia Teutoniae.

• Res publica
Markgraafschap Antwerpen, onderdeel van het hertogdom Brabant, gewest van de Habsburgse Zuidelijke Nederlanden (1482-1795).

• Topographia3
Het kartuizerklooster werd opgericht binnen de stad Antwerpen, zeer waarschijnlijk in de refuge van de Lierse kartuizers, gelegen in de Sint-Rochusstraat, waar het bleef bestaan tot aan zijn opheffing in 1783. Restanten zijn het kloosterpand (1661-1664) en de kapel (1673-1677). In het begin van de 21ste eeuw werd het complex aangekocht en gerestaureerd door het Instituut voor Tropische Geneeskunde met de bedoeling er haar postgraduaatopleidingen te concentreren.4